SAMARÚAS: "PRÓLOGO" DUNHA DECLARACIÓN DE INTENCIÓNS MUSICAIS

Unha proposta folk que chega cun contorno artístico "tallado" na música tradicional sobre a que eles dan forma como "canteiros musicais"  a unha imaxinaría de formas que ilustran un folk fresco e vitalistas

Un vén arriba cando artistas e grupos, neste caso do panorama do folk galego, inician a súa andaina discográfica como antesala á súa presenza nos escaparates musicais que os proxecten cara a un maior impacto popular.

Aquí temos ao grupo de folk coruñés "Samarúas", formado por Fran Trashorras- acordeón; Miguel Vázquez (Gaita e saxo);  Antonio Prado (Percusión);  Tania Caamaño (Voz e percusión;  María Branco- violín ; Carlos Barcia (Guitarra) e  Isaac Pérez (Batería) -- que desde 2013 levan dando forma a unha personalidade musical que agora presentan no que é o seu primeiro traballo de estudo, que chega co nome de "Prólogo", no que un pode atopar nos seus 7 temas -- "Man", "Dansa", "Non", "Punto Nemo", "Adral", "Socorro" e "Alento"-- un avance, unha declaración de intenciós, da súa proposta folk que chega cun contorno artístico "tallado" na música tradicional sobre a que eles dan forma como "canteiros musicais"  a unha imaxinaría de formas que ilustran un folk fresco e vitalistas.

" Xa ou dicía Celso Emilio, Samarúas, é como se referían  vos canteiros ós seus compañeiros de profesión. Canteiros non somos, pero se que somos Samarúas uns rapaces con inquedanzas e con moitas ganas de facer que desfrutedes co que máis gústanos, a música" .

A súa música atopase nun camiño entre entre dous faros, a Torre de Hércules e ou Faro Vilán, e podar que sexa a luz de ambos a que vai guiando a súa música, na que escoitase o mar, ainda que sen  esquecer que estan na terra".

Nesta encrucillada toma vida no folk de  Samarúas unha fusión modernizadora do folk tradicional con outros estilos de máis recente extracción, todo elo na procura dá perpetuación futura dun arte que non ten data de caducidade.

Nesta última vía (a dá fusión), parece que vai discorrer ou interesante proxecto , do grupo cunha visión" costadamorteoceánica.

O disco foi gravado por José M. Martínez  en Bonham Studios e os aspectos musicais e executivos correron a cargo do grupo . Antía Ameixeiras ao violín en "Non", Xosé Igrexas, voz en "Socorro" e Alberto García Cernadas nas programacións colaboraan o a gravación  do disco mentres que Marcos Martínes e María Gutierréz encargáronse da parte visual. 

A portada é unha alusión á obra de Man, o "último ermitán dá Costa da Morte" , que deixou unha gran pegada na música de Samarúas: " Ou contacto coas forzas dá natureza fixo que as súas obras cobrasen vida sumerxindose nun constante proceso de mutación .Este carácter orgánico semella ideal para enmarcar este traballo"