UNHA "ORQUESTINA" CON VOCALISTA DE "PALCO DE FESTA" E SINGULARIDADE INSTRUMENTAL
¡Miñas donas e meus señores!..., "Discos dá Máquina" ten o pracer de presentarlles ou segundo traballo de estudo de Caxade para gozar escoitándoo e bailando. Chamase "E isto é o Amor" . Estes son os compoñentes desta "orquestina" que leva o apelido do seu creador. Un músico cunha ampla traxectoria:acordeonista en Pel de Noz, Cuarteto Caramuxo e bombardinista na Orquestra Vos Modernos... Alonso Caxade!... voz , acordeónista Midi e sintetizador (aplausos). Acompáñano Manuel Espinho no trombón, Manuel Paino, trompeta e Xosé Tunhas nos repeniques de batería.Un forte aplauso para eles!. ¡Música mestres...agora entrades vos!
Unha presentación ficticia, que ben podía ser verdadeira, que chegaba alá polo mes de maio no que o son orquestral de Caxade, con vocalista, de "palco de música", que fixo bailar en 2015 até as "moscas" coa súa "danza", volvía ambientar coa súa orixinalidade os territorios musicais galegos.
A súa singularidade orquestral, á que se encaixou na denominación "indie-folk", mestura liñas melódicas e bases rítmicas, con arrebatos de Instrumento musical de vento da familia do metal, trompeta e trombón, que chama a atención pola súa "ambientación" nas músicas balcánicas con patróns rítmicos irregulares xerados a través do ritmo implícito. Mentres a música pasea con galanura as súas ondulantes protuberancias sónicas, soa a voz de Caxade en galego , con estilo de "púlpito --sermón?, prolongando as palabras de esencia reivindicativa de maneira alertargada, que avivan a fixación auditiva sobre letras transgresoras, ligadas á realidade cotiá e á situación actual, cun carácter claramente, irónico e metafórico.
Caxade soa a música de "pobo global", con esquemas de música minimalista e sons bucólico-pastoriles da vella Europa. Música elegante, modesta e sinxela, surrealismo postmodernista e discurso reivindicativo, metafórico e irónico.
Este segundo LP, -- o terceiro se se ten en conta o DVD/CD gravado ao vivo com a Banda de Música dá Bandeira --- ?E Isto é ou Amor? (Discos dá Máquina, 2016), mantén a frescura e o colorido do seu debut, esa acertada fusión entre folk e pop, á que nesta ocasión incorporan, por aquilo de non repetirse, o sintetizador que "substitúe" ás "flatulencias sónicas" do bombardino que se escoitaba no seu primeiro traballo "A Dança dúas Moscas", e que lle dá un toque máis contemporáneo afastándoo do ambiente tradicional.
Dez novas composicións, entre elas un poema de Séchu Sende, "E isto é o amor" e a tradicional "O toxo prende" (María dá Pontragha e Alonso Caxade), gravadas e mesturadas por Tomás Ageitos no Estudo A Ponche (Santiago de Compostela).