XOAN CURIEL "ECUACIÓNS"

Unha ecuación é unha igualdade na cal hai termos coñecidos e termos descoñecidos. Para resolvela hai que atopar o valor ou os valores das incógnitas para chegar á solución da mesma.

 Por iso é polo que cando un escoita  a  " sensación de uniformidade" do novo traballo do cantautor galego Xoan Curiel, que leva por título "Ecuacións", tende a vivir os detalles  ao longo dos sete temas que o conforman, e a curiosidade de atopar esas "incógnitas"  que o converten nun traballo no que os textos se refuxian nunha voz cálida, íntima, por momentos susurrante,que "solta" ocasionalmente e que utiliza para transmitir con forza emocional, e certo halo de espiritualidade e íntimidade, poemas entrelazados suavemente nunha melodía e harmonía que en ocasións é arroupada por bases electrónicas que evoca visións de ilusión.

 A verdade é que se trata dun traballo novo, con matiz experimental, que soa "diferente", e que require complicidade e  vontade para despexar esas incógnitas que lle dan uniformidade de atmosfera lírica verdadeiramente notable .

 Penso que no   "ser e estar", na personalidade artística de Xoan Curiel, está a solución das incógnitas destas "Ecuaciónes" xa que non lle gusta facer ruído", traballando e modelándose como artista paso a paso, en diferentes frontes e dotando á súa obra dunha identidade propia que o distinga. 

E a pesar desa "aparencia" xa recolleu importantes distincións : Premio ao "Mellor Álbum en Lingua Galega" nos V Premios dá Música Independente de España por Magnético Zen. Nomeado ao "Mellor Álbum en Lingua Galega VINNOS Premios dá Música Independente"  de España por Estamos non verán e Finalista na categoría Canción de Autor nos Premios dá Música Galega (2014). Empezou con Nai (2009) un disco con composicións  propias adicadas á figura dá muller. Seguiu con Magnético Zen (2012) e Estamos non verán (novela-disco, 2013), un proxecto infantil . Ecuacións (2015) o  EP que agora presenta é distinto dentro dá súa traxectoria. 

Vén dun proxecto Novas de 2012, título da canción que é a apertura vocal do disco  que foi evolucionando, até chegar ao presente ofrecendo un traballo cálido, lírico e doce en compañía de Adrián Solla non teclado e na programación, Rosalía Vázquez non violoncelo, Xullo Santín na viola caipira, Sergio Saes, nos efectos teclado, e Alberte Rodríguez non contrabaixo e ou propio Curiel na guitarra. 

O disco foi gravado en directo nos Estudos da Radio Galega coa "maxia" da antiga usanza, directamente nun magnetofón e misturado directamente nel, só entrou un computador na parte final de masterización. O CD ten a serigrafía de vinilo e o propio deseño tamén é como eles.