A
enerxía emocional é unha fonte de enerxía renovable. Como todo esforzo
enerxético, ten os seus límites e esgótase, a fortuna é que é capaz de
rexenerarse e iso é o que fai o grupo Chicharron que acaba de editar
"Cancións Clínicas". o seu terceiro disco que chega novamente baixo
os auspicios de "Prenom" un
dos colectivos artísticos máis libres e interesantes de Galicia.
Este grupo indie rock de Carballo (Coruña) , naceu como trío en 2014 e desde entón os seus traballos discográficos , Chicharrón (2014), "Postal" (2016) e "Na cela" ( 2017), non pasaron desapercibidos por parte da crítica e o público.
Coas súas "Cancións Clínicas" vólvennos a levar ao seu universo musical no que grupo renova a súa enerxía creativa e emocional e convídanos novamente a recrearnos coa súa música, que aínda que está influenciada por diversos xéneros, logrou unha personalidade, un estilo propio cheo de texturas propias e atmosferas musicais que teñen vida propia sostidas por un entretejido de voces que lle confiren un son profundo e tenro, cheo de melancolía eléctrica , con gran protagonismo dos sintetizadores, que achegan unha capacidade "visual" que "ilustra" momentos apaixonantes, oníricos e moi impactantes, capaces de provocar unha estimulación sensorial coas súas ondas musicais e liricas. "Que máis quédanos por dicir?", "A túa gravidade", "Que tempo fará?", "Non creo nada do que venden", "Ou espanto (occidental)", "Que mais dará?","Hai que correr!" e "Non seu despregar",Son cancións que liberan emocións e gañan corazóns.
Alberto M. Vecino, Diego Gende, Rubén Domínguez, Mar Catarina e Xurxo Meis emiten con estas "Cancións Clínicas" unha estimulación sensorial que xera sensacións pracenteiras coa súa escoita.
Chega en edición limitada de 200 copias en CD, presentado en cartafol tipo gatefold de dimensións semellantes ás dun vinilo de 7", producido por Rubén Domínguez. Gravado e mesturado por Ibán Pérez non Esudio Terraforma e masterizado por Roberto Mallo.
Todas as cancións foron compostas por Chicharrón con letras de Alberto M. Vecino agás "No seu despregar", poema de Gonzalo Hermo titulado orixinalmente "Ou dó", contido na antoloxía "No seu despregar".
Este grupo indie rock de Carballo (Coruña) , naceu como trío en 2014 e desde entón os seus traballos discográficos , Chicharrón (2014), "Postal" (2016) e "Na cela" ( 2017), non pasaron desapercibidos por parte da crítica e o público.
Coas súas "Cancións Clínicas" vólvennos a levar ao seu universo musical no que grupo renova a súa enerxía creativa e emocional e convídanos novamente a recrearnos coa súa música, que aínda que está influenciada por diversos xéneros, logrou unha personalidade, un estilo propio cheo de texturas propias e atmosferas musicais que teñen vida propia sostidas por un entretejido de voces que lle confiren un son profundo e tenro, cheo de melancolía eléctrica , con gran protagonismo dos sintetizadores, que achegan unha capacidade "visual" que "ilustra" momentos apaixonantes, oníricos e moi impactantes, capaces de provocar unha estimulación sensorial coas súas ondas musicais e liricas. "Que máis quédanos por dicir?", "A túa gravidade", "Que tempo fará?", "Non creo nada do que venden", "Ou espanto (occidental)", "Que mais dará?","Hai que correr!" e "Non seu despregar",Son cancións que liberan emocións e gañan corazóns.
Alberto M. Vecino, Diego Gende, Rubén Domínguez, Mar Catarina e Xurxo Meis emiten con estas "Cancións Clínicas" unha estimulación sensorial que xera sensacións pracenteiras coa súa escoita.
Chega en edición limitada de 200 copias en CD, presentado en cartafol tipo gatefold de dimensións semellantes ás dun vinilo de 7", producido por Rubén Domínguez. Gravado e mesturado por Ibán Pérez non Esudio Terraforma e masterizado por Roberto Mallo.
Todas as cancións foron compostas por Chicharrón con letras de Alberto M. Vecino agás "No seu despregar", poema de Gonzalo Hermo titulado orixinalmente "Ou dó", contido na antoloxía "No seu despregar".
LAS
"CANCIONES CLÍNICAS"
DE"CHICHARRÓN"
La energía emocional es una fuente de energía renovable. Como todo esfuerzo energético,
tiene sus límites y se agota, la fortuna es que es capaz de regenerarse y eso
es lo que hace el grupo
Chicharron que acaba de editar "Canciones Clínicas". su tercer disco
que llega nuevamente bajo los auspicios de "Prenom" uno de los
colectivos artísticos más libres e interesantes de Galicia.
Este grupo indie rock de Carballo (Coruña) , nació como trío en 2014 y desde entonces sus trabajos discográficos , Chicharrón (2014), "Postal" (2016) y "Na cela" ( 2017), no han pasado desapercibidos por parte de la crítica y el público.
Con sus "Canciones Clínicas" nos vuelven a llevar a su universo musical en el que grupo renueva su energía creativa y emocional y nos invita nuevamente a recrearnos con su música, que si bien está influenciada por diversos géneros, ha logrado una personalidad, un estilo propio lleno de texturas propias y atmósferas musicales que tienen vida propia sostenidas por un entretejido de voces que le confieren un sonido profundo y tierno, lleno de melancolía eléctrica , con gran protagonismo de los sintetizadores, que aportan una capacidad "visual" que "ilustra" momentos apasionantes, oníricos y muy impactantes, capaces de provocar una estimulación sensorial con sus ondas musicales y liricas. "Que máis nos queda por dicir?", "A túa gravidade", "Que tempo fará?", "Non creo nada do que venden", "O espanto (occidental)", "Que mais dará?","¡Hai que correr!" y "No seu despregar", son canciones que liberan emociones y ganan corazones. Alberto M. Vecino, Diego Gende, Rubén Domínguez, Mar Catarina y Xurxo Meis emiten con estas "Canciones Clínicas" una estimulación sensorial que genera sensaciones placenteras con su escucha.
Llega en edición limitada de 200 copias en CD, presentado en carpeta tipo gatefold de dimensiones semejantes a las de un vinilo 7".Producido por Rubén Domínguez. Grabado y mezclado por Ibán Pérez en el Estudio Terraforma y masterizado por Roberto Mallo, todas las canciones fueron compuestas por Chicharrón, con letras de Alberto M. Vecino excepto "Ou dó" poema original de Gonzalo Hermo, incluido originalmente en la antología "No seu despregar".
Este grupo indie rock de Carballo (Coruña) , nació como trío en 2014 y desde entonces sus trabajos discográficos , Chicharrón (2014), "Postal" (2016) y "Na cela" ( 2017), no han pasado desapercibidos por parte de la crítica y el público.
Con sus "Canciones Clínicas" nos vuelven a llevar a su universo musical en el que grupo renueva su energía creativa y emocional y nos invita nuevamente a recrearnos con su música, que si bien está influenciada por diversos géneros, ha logrado una personalidad, un estilo propio lleno de texturas propias y atmósferas musicales que tienen vida propia sostenidas por un entretejido de voces que le confieren un sonido profundo y tierno, lleno de melancolía eléctrica , con gran protagonismo de los sintetizadores, que aportan una capacidad "visual" que "ilustra" momentos apasionantes, oníricos y muy impactantes, capaces de provocar una estimulación sensorial con sus ondas musicales y liricas. "Que máis nos queda por dicir?", "A túa gravidade", "Que tempo fará?", "Non creo nada do que venden", "O espanto (occidental)", "Que mais dará?","¡Hai que correr!" y "No seu despregar", son canciones que liberan emociones y ganan corazones. Alberto M. Vecino, Diego Gende, Rubén Domínguez, Mar Catarina y Xurxo Meis emiten con estas "Canciones Clínicas" una estimulación sensorial que genera sensaciones placenteras con su escucha.
Llega en edición limitada de 200 copias en CD, presentado en carpeta tipo gatefold de dimensiones semejantes a las de un vinilo 7".Producido por Rubén Domínguez. Grabado y mezclado por Ibán Pérez en el Estudio Terraforma y masterizado por Roberto Mallo, todas las canciones fueron compuestas por Chicharrón, con letras de Alberto M. Vecino excepto "Ou dó" poema original de Gonzalo Hermo, incluido originalmente en la antología "No seu despregar".
No hay comentarios:
Publicar un comentario