Andrés Lapique do Barro naceu en Ferrol o 1 de outubro de 1947. Hoxe cumpre 70 anos. E digo que cumpre anos porqué a súa obra segue viva na memoria, no recordo de miles e miles de persoas, galegos de "aquí" e de "alá", de españois de diferentes comunidades autónomas, que a pesar do tempo transcorrido desde o "adeus" de Andrés Lapique do Barro, manteñen o seu recordo inscrito no disco duro da memoria onde resoan con frescura indeleble as súas cancións
A vixencia do legado de Andrés Do Barro e a súa achega á cultura galega a través das súas cancións que "namoraron" a España, cantadas en galego, segue estando no corazón , a pesar da inexplicable ausencia dun recoñecemento "oficial" do "sanedrín" da cultura galega. Supoño, digo eu que, posiblemente, o ser e estar considerado como o precursor do pop galego , á fin e ao cabo música "lixeira" ou "frívola" non sexa considerado como algo "serio". Pode ser.
Estráñame máis que tampouco a súa achega á divulgación do idioma galego tívose en conta a título póstumo. Só un dato para a reflexión...Andrés do Barro foi en varias ocasiones número uno en toda España cantando en galego, e fíxoo sen "subvencións", levado polo amor á súa terra , nuns momentos difíciles .
Nunha mesa redonda celebrada na galería Sargadelos de Ferrol en 2004 naceu un movemento : o "Dobarrismo" :
"Foi un sopro de aire fresco para a súa época, e un sopro de aire fresco non panorama musical actual. Un referente definitivo para unha nova estética, a sonoridade dunha lingua que desde esta fin do mundo disponse -tamén en clave pop- a facer vibrar ou planeta.", segundo palabras de Xurxo Souto, na presentación do mesmo".
O movemento, ao que co tempo fóronse apùntando ,miles e miles de persoas, segue camiñando cunha serie de iniciativas coas que se pretende recuperar a figura do artista ferrolán e o seu legado, á vez que se apunta a influencia de Andrés como compositor de cancións populares e o seu compromiso co idioma galego. O "Dobarrismo" segue...
Os teus amigos e quen teñen "Saudade de tí" non esquécenche. Somos moitos os que estamos á espera de que, quen incomprensiblemente, aínda seguen sendo remisos a outorgarche unha máis que merecida distinción institucional pola túa relevante achega á cultura galega,
Parabens Andrés.
HOY ANDRÉS DO BARRO "ESTÁ" DE CUMPLEAÑOS
Andrés Lapique do Barro nació en Ferrol el 1 de octubre de 1947. Hoy cumple 70 años. Y digo que cumple años porqué su obra sigue viva en la memoria, en el recuerdo de miles y miles de personas, gallegos de “aquí” y de “allá”, de españoles de diferentes comunidades autónomas, que a pesar del tiempo transcurrido desde el “adeus” de Andrés Lapique do Barro, mantienen su recuerdo inscrito en el disco duro de la memoria donde resuenan con frescura imborrable sus canciones
La vigencia del legado de Andrés Do Barro y su aportación a la cultura gallega a través de sus canciones que “enamoraron” a España, cantadas en gallego., sigue estando en el corazón , a pesar de la inexplicable (¿) ausencia de un reconocimiento “oficial” del “sanedrín” de la cultura gallega. Supongo, digo yo que, posiblemente, el ser y estar considerado como el precursor del pop gallego – al fin y al cabo música “ligera” o “frívola” – no sea considerado como algo “serio”. Puede ser.
Me extraña más que tampoco su aportación a la divulgación del idioma gallego se haya tenido en cuenta a título póstumo. Solo un dato para la reflexión…Andrés do Barro fue en varias ocasiones número uno en toda en España cantando en gallego, y lo hizo sin "subvenciones", llevado por el amor a su tierra , en unos momentos difíciles . En una mesa redonda celebrada en la galería Sargadelos de Ferrol en 2004 nació un movimiento : el “Dobarrismo” .
"Foi un sopro de aire fresco para a súa época, e un sopro de aire fresco no panorama musical actual” …”Un referente definitivo para unha nova estética, a sonoridade dunha lingua que desde esta fin do mundo se dispón -tamén en clave pop- a facer vibrar o planeta.”, según palabras de Xurxo Souto, en la presentación del mismo".
El movimiento, al que con el tiempo se fueron apùntando ,miles y miles de personas, sigue caminando con una serie de iniciativas con las que se pretende recuperar la figura del artista ferrolano y su legado, al tiempo que se reseña la influencia de Andrés como compositor de canciones populares y su compromiso con el idioma gallego.
El "Dobarrismo" sigue... Tus amigos y quienes tienen "Saudade de tí" no te olvidan. Somos muchos los que estamos a la espera de que, quién incomprensiblemente, aún siguen siendo reacios a otorgarte una más que merecida distinción institucional por tu relevante aportación a la cultura gallega,
Felicidades Andrés.
No hay comentarios:
Publicar un comentario