A "GALEDELIA" DE
"ESPIÑO": UNHA PSICODELIA - GALEGA
Alfonso
Espiño, é coñecido e recoñecido no ámbito musical compostelán no que milita
desde hai máis de vinte e cinco anos formando parte de varios grupos.
Agora
inicia un novo proxecto onde deixa
impresas os seus acenos de identidade musical nun disco de conciso título
"I" (Un) no que amosa a súa faciana máis imaxinativa, apostando pola
produción propia e o idioma galego que el denomina como "Galedelía".
Alfonso
Espiño é un referente na escena musical compostelá. Baixista e vocalista en
orixe, Alfonso Espiño formou parte do
histórico conxunto Linces Pop fundado en Santiago en 1967 . En 1991 fundou a banda pop Contrastes . Non
verán do 2003, Alfonso pasa a integrarse coma vocalista en "Mega Purple
Sex Toy Kit", un quinteto hard-siquedélico que actuou nos festivais
sixties/mod máis importantes compartindo cartel e escenarios con lendas
internacionais coma The Yardbirds, The Zombies ou The Remains.
En 2009 pasou a ser o cantante de "Los Chavales",
un grupo santiagués especializado en recuperar o son yeyé dos conxuntos
españois dos anos sesenta que publicaron varios discos.
En outubro de 2016,
cando "Los Chavales" deciden tomarse unha tempada de descanso,
Alfonso Espiño no baixo e como voz principal, inaugura unha nova etapa na súa
andaina musical dando forma ou seu proxecto máis persoal en compañía de Brais
Sánchez ás guitarras e coros, Alexandro González aos teclados e coros e Curro
Marcos á batería.
Como "Espiño" preséntanse ao II Certame Certame
Galicia Creativa, convocado pola Fundación Autor a finais do pasado ano, na
categoría pop/rock e gaña o primeiro premio que lle permitiu á formación gravar o seu primeiro disco,
"I" (Un), producido por Alfonso Espiño e Gerardo Amigo, que está
composto por seis cancións escritas e arranxadas polo propio Espiño, cunhas
letras imaxinativas e un destacado lirismo --"Rebobina", "Sen
dúbida, Florinda", "Ou dourado danzar", "Louro",
"Ovni sobre ou Val de Dubra" e "Engaiolante enfeitizante"
-- , que conta coas colaboracións de Álvaro Crego ás trompetas e trompas e Quim
Fariña ós violíns.
O diseño da portada foi realizado por Rocio Alén sobre unha idea de Alfonso :"
Nel represéntase ao Mago a carta número uno do
tarot que representa a capacidade de
comezar de cero as veces que faga falta, e o concepto de que todas as
posibilidades de elección están abertas. É tamén, o número "1", o principio de todo, neste caso, da miña nova
aventura", comenta Alfonso Espiño quen, nesta nova etapa abonda non eido
do pop de corte psiquedélico, aderezado con certas pingas de rock progresivo e
un chisco de folk-rock...ou sexa unha psicodelia- galega
..."Galedelia".
No hay comentarios:
Publicar un comentario