CORO TRADICIONAL CANTARES DO BRIÓN:"ARRUÍDOS"...UNHA MEMORIA DA MÚSICA E LITERATURA POLULAR

                                      CORO TRADICIONAL CANTARES DO BRIÓN

                                                                    "ARRUÍDOS"

O Coro Tradicional "Cantares de Brión", con sede non Centro Cultural de--a maioria delas do Val Minor, fundamentalmente da parroquia de Vincios, e doutras comarcas como O Condado, O Baixo Miño, Soutomaior o Vigo --  Vincios (Gondomar),  que na actulidade está integrado por 60 persoas, constituise formalmente en marzo de 2010 baixo os propósitos de interpretar, divulgar e restituír a música coral tradicional galega con acompañamento instrumental, con atención especial e uso habitual do idioma galego e dá divulgación do traxe tradicional..

 No  disco "Arruídos", o seu primeiro rexistro de recente aparición, fan valer a súa razón de ser e estar, cunha memoria dá nosa música tradicional, elaborada ao longo dos séculos, e cunha especial expresión nos últimos cen anos des que aparaceron os coros históricos galegos. 

Cancións nas que se inscribe a "memoria dá literatura popular e de autor", textos que serven de base a composicións de música coral, vocal e instrumental.  En "Arruídos" soan tamén as "memorias" de catro anos , tempo de existencia de Cantares de Brión, nas que se inclúe o repertorio do coro neste período, con pezas de catálogo de Aires dá Terra, de Cantigas e Agarimos, dá Coral De Ruada e abrindo ou disco Toxos e "Frores  --- Eu non sé ou que me deches, Pandeirada de Sárdoma, Pasodobre de Sisamo, Canto Popular, Foliada de Cerdeiro, Alalá nº3, Foliada de Viveiro, Pandeirada de Rendal, Casto Sampedro --.

O disco complétase con obras de nova creación, compostas por membros do coro -- Tríadas do vento do mar, Camiño de Ourense, Na Touba do Brión, Foliada de Vincios, Has de cantar -- e outras con harmonización e arranxos para coro como é Ou Carro, de Mero Igrexas, con letra de Manuel María. Os Pinos , O Himno de Galicia, de Pascual Veiga e letra de Eduardo Pondal pecha ou disco. 

No prólogo Antonio Raposo Vidal escribe: "Sentir estas gorxas bravas interpretar alalás,foliadas, maneos e pandeiradas,todos eles cantos lendarios do noso País, fai que ou noso espirito racial se erga, producindo un sentimento de vínculo inquebrantable coa nosa Terra e cos nosos costumes que contribuie dun xeito esencial a fincar a nosa propia identidade como pobo".

Subscribo.